O bir basın emektarı ilkeli , dürüst , mesleğinin aşığı KIRKLARELİ sevdalısı VATAN ına bağlı Bayrağına aşık , merhamet ve şefkat dolu yüreği ile klavyeye dokunan kendine has duruşu olan zahmet ve meşaketi görmüş kıymetli arkadaş dostumdu...
Kırklareli seçim koordinatörü iken tanışmıştık, o günden bu güne gönül muhabbetimiz devam ediyor.
Babalık duygusu ile biricik evladını konuştuğunda duyduğu huzuru tarif edemem.
Entübe olduğu dönemde ebediyete gidiş dönüşlerini gördüğü rüyaları benimle paylaşmıştı. Etkilenmemek mümkün değildi. Yazılarımı okur muhakkak bir şeyler yazar ilgisini gösterirdi.
Bugün vefatını duydum, derin hüzün içindeyim.
Sabırla , şükürle , metanet ile geçirdiği zahmetli günlerini biliyorum.
Kitap yazıyordu baskı sürecine girmişti.Yakın zamanda gönderdiği şiirini sizlerle paylaşmak istedim...
DOLU VURDU…
Terliklerini giydi ürkerek,
ve çekinerek,
hemşireden
bir kaç adım attı ardı ardına.
Süzülerek uçan kuşa baktı
pencereden…
Bitmek üzere olan serumunu
çekeleyerek döndü sonra geriye
bahar geliyor anne dedi
Bir daha, bir daha baktı
Ergene’ye dönmüş gözleriyle…
Kimse anlamıyor beni anne dedi
Mezar gibi bir odada çakılı kaldım oyunlar oynuyor dışarıda çocuklar, ölümle yaşam
arasında asılı kaldım...
Oyuncağı kırıldığı için ağladı bir çocuk,
yere düştüğü için canı yandı birinin,
Cıvıl cıvıldı her yer amma
on üzerinden mutlulukları
Sadece iki buçuk…
Hayata bakmanın molası doldu elinde ilaçlarla girdi odaya Gülden.
Ortalık birdenbire toz-duman oldu
solmuş bir çiçek kaldı geriye gül’den
Kıtlıktan çıkmış bir acı vurdu yüreğini
Küçük ve yılgın ellerini Allah’a açtı şu kanser dedikleri;
Umutları örseleyen kıskaçtı.
Saat başı ölürdü birileri, çocukların
geride kalanların umutları olurdu.
Bizim çiçeğimize güneş doğdu yeniden
Öteki çocukları dolu vurdu…
ŞENOL GONCAGÜL..
Değerlim kardeşim; Ruhun şad , mekanın cennet olsun inşallah
