ESBABA TEVESSÜL...!

Başarının tesadüf olmadığı gibi maddeye esir manaya misafir olarak hayatını sürdürenlerin İÇİNDEKİ DÜŞMAN' ın  kontrolünde devam eden  yaşamlarında   başlarına gelen musibetler  mutsuzluklar da tesadüf değildir.

İnsanların yaşamları boyunca uğradıkları haksızlık karşısında susmalarına dilsiz şeytan denilsede, söyleyecekleri doğrular toplumsal huzursuzluğa sebeb olacak, şeytanın işine yarayacak , ülvi bir davanın gidişatına küçük bir engel oluşturup  yara açacaksa,  içindeki İMAN ın gereğini  yapmalıdır. 

Azapta bekleyen Şeytana fırsat vermemesi,  fitnenin uyanmaması için gerekirse baldıran zehiri içmeyi tercih etmesi, kol kırılır yen içinde kalır erdemliliğini göstermesi gerekir.

Edirneden Karsa yurdumuzun dört bir yanında Devlet Millet kaynaşması , kan davalarının sona ermesi , kavgaların bitmesi, gönül  köprüleri kurulması noktasında  azmimi  yitirmedim,  zahmetli günler geçirdim. Görevlendirildiğim her yerden dava arkadaşlarımla ekip disiplini içinde ulvi amaçlar motivasyonunda çalışıp  maksada hasıl başarılı sonuçlar elde ederek görevimi  tamamladım. Hamdolsun hepsinde DUA larla taltif edildim , Kadim  dostlarımı çoğalttım Ulvi bir manayı , Kutsal bir davayı istikbal derdine düşmüşlerin,   İÇİNDEKİ DÜŞMANIN kayığına binmişlerin,  kurdukları tuzaklara, kurguladıkları oyunlara, yaptıkları fırıldaklıklığa takılarak çeyrek asrı geçen inanmışlığıma zeval getirmedim.
Çalışmalarımı ötelemedim.  

Halkımızın müşterek değerlerde  Vatan ın bölünmez bütünlüğüne olan inançlarına,  Bayrağımızın Ülviyetine,  Milletimizin sarsılmaz  manevi  kardeşliğine,  Devletimizin  yıkılmaz  gücüne olan inanmışlıklarına şahit oldum. 

Tam BAĞIMSIZ GÜÇLÜ TÜRKİYE ülküsünde emperyalizme karşı  yürüttüğü mücadelede  samimiyetine kalben inandığım , evrensel değerlerine  sadakatinden en ufak bir şüphe duymadığım , 30 yıldır yolundan gittiğim REİS' ime olan  inancımı terketmedim.

Bu Dünyanın 
şahidinin ebedi dünyanın hakimi olacağı inancıma  bağlı kalarak  çalışmalarımı  sürdürdüm. KAPTAN doğru yolda doğru hedeflere doğru otobüsle  giderken , araç içindeki bazı kişilerin hal ve davranışlarından rahatsız olmak ne kadar makul ise  aracı  kullanacak,  uçuruma götürecek  kaptan müsvettelerine emanet etmemenin ne insani nede manevi bir makuliyeti olmadığını bildim. 

Her canlı ölümü tadacak, her kesin  yaptıklarının bedeli belki yarına kalacak, lakin yanına kalmayacağı  huzuru içinde  ESBABA TEVESSÜL edenlerin kazanacağı inancını kaybetmedim